به گزارش همشهری‌آنلاین و به نقل از نیویورک‌تایمز، سوال اصلی این روزها بعد از خبر مهم خرید توییتر توسط ایلان ماسک به ارزش ۴۴ میلیارد دلار، چگونگی تغییرات پرشتاب و ناگهانی این معامله بزرگ است.
در بسیاری از معامله‌های بزرگ این‌چنینی وقتی که شرکتی از استرانژی قرص سمی برای مقابله با پیشنهاد خریدار استفاده می‌کند و می‌خواهد شرکت را تحت شرایط خودش حفظ کند، نشانه تصیم برای یک مبارزه بزرگ علیه وسوسه‌های خریدار برای سهامداران است.
در این شرایط دست‌کم می‌شود انتظار داشت که جوش خوردن معامله حتی اگر باب میل خریدار باشد، بسیار طولانی و زمان‌بر تمام خواهد بود، ولی از به‌کارگیری استراتژی قرص سمی تا تسلیم هیات مدیره شرکت توییتر فقط ۱۱ روز به طول انجامید!
در ابتدا با مقاومت شرکت، ماسک در توییتر برای رسیدن به یک معامله، کمپینی ایجاد کرد. او گفته بود که اگر هیات مدیره شرکت پیشنهاد او را نپذیرد، پیشنهاد خود را مستقیما به سهامداران به صورت مناقصه عرضه خواهد کرد.
سرانجام ایلان ماسک در ۲۱ آوریل (یکم اردیبهشت)، مبلغ ۴۶.۵ میلیارد دلار برای خرید توییتر تامین مالی کرد. او تعهداتی را از موسسه مالی مورگان استنلی و سایر وام‌دهندگان برای تامین مالی ۱۳ میلیارد دلاری با بدهی دریافت کرد، در حالی که گروه دیگری از بانک‌ها قول ۱۲.۵ میلیارد دلار وام در مقابل سهام او در تسلا دادند. ماسک افزود که ۲۱ میلیارد دلار دیگر برای خرید بقیه سهام توییتر را تامین خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
هیات مدیره در مقابل توان تامین مالی ایلان ماسک ناچار شد پیشنهاد او را جدی در نظر بگیرد. دو نفر از افراد مطلع از این مذاکرات گفتند که هیچ پیشنهاد دیگری تا این میزان برای این شرکت ارائه نشده بود.
نظر شما